My complaint:
Mijn ervaring met de ov-chipkaart was een studentenov- chipkaart. Ik reisde hier in 2012/2013 dagelijks mee naar mijn afstudeerstage. Deze kaart weigerde in 2013 uitgelezen te worden en ik heb toen een nieuwe ov-chipkaart aangeschaft.
In oktober 2013 had ik een nieuwe baan en het was op dat moment het handigst om een maandtrajectkaart te kopen.
Ik heb toen een maandtrajectkaart van 380 euro gekocht en gekoppeld aan mijn nieuwe kaart via een automaat.
Ik heb daar twee dagen mee gereisd en telkens netjes in- en uit-gecheckt, maar er werd wel geld afgeschreven dus dubbel betaald voor reis. Op de derde dag is werd mijn Maandtrajectkaart ingenomen bij controle, omdat het nooit gekoppeld had mogen worden een niet-persoonlijke kaart. Ik had begrepen dat mijn kaart persoonlijk was, aangezien het aan hetzelfde NS-account is gekoppeld als de studentenov-chipkaart. Bovendien had de automaat geen waarschuwing gegeven en heeft dus een ongeldig product aan mij verkocht. Controleur heeft toegezegd dat ik het geld netjes terug zou krijgen als ik hierover zou bellen.
Persoonlijke kaart aangevraagd en kaart opgeladen om te blijven reizen. Week op extra kosten gereisd(zonder korting) wegens het nog niet binnen zijn van persoonlijke kaart.
Toen ik mijn nieuwe kaart (mijn vijfde kaart inmiddels) binnen had heb ik hier een nieuw abonnement aangekoppeld. Ik heb toen geprobeerd mijn geld terug te vragen via de telefoon, maar kon door een storing in hun systeem niet telefonisch geholpen worden. De volgende keer bellen werd ik wel telefonisch te woord gestaan. Ik zou telefonisch niet geholpen kunnen worden, maar zou een brief moeten zenden.
Hierna volgt correspondentie waarin de NS met het bizarre verzoek komt voor mij om mijn ingenomen abonnement naar hen toe te sturen. Dat is natuurlijk onmogelijk en onzinnig.
In de laatste brief biedt de NS haar excuses aan voor het vragen naar mijn ingenomen vervoersbewijs en wil uit coulance de boete vergoeden en het probleem zou daarmee zijn opgelost. Er wordt niks geschreven over de 380 euro. Terwijl dat de aanleiding was van de brief.
Ik heb toen contact opgenomen met de NS via het telefoonnummer dat in de brief vermeld stond. Ik werd in de wachtrij gezet. Toen de NS mij telefonisch te woord stond werd ik verteld dat ik het verkeerde nummer had gebeld. Voor maandtrajectkaarten moest ik een ander nummer bellen. Ik heb het andere nummer gebeld en werd door een man te woord gestaan. Deze man begreep mij helemaal en was het met mij eens. Hij zou het doorgeven aan een collega die mijn brief had verwerkt. Hij las voor wat hij intypte en dat kwam volledig overeen met mijn verhaal. Ik zou diezelfde dag nog worden teruggebeld. Twee dagen later werd ik gebeld door zijn collega. De email was verloren gegaan en ik moest het hele verhaal opnieuw uitleggen. Toen kwam het slechte nieuws dat ik geen recht had op mijn geld terug. Uit coulance bood de man aan de telefoon mij de helft van de kosten van het abonnement aan. Als ik hiermee akkoord zou gaan zou ik geen aanspraak op de rest van het geld meer kunnen doen. Ik ben hiermee niet akkoord gegaan, omdat het voor mij een principiële kwestie is. Coulance betekent: “wij hebben gelijk, jij niet, maar wij zijn zo lief dat we jou geld geven”. Ik heb recht op het volledige bedrag, en niet uit coulance maar uit eerlijkheid.
Desired solution:
Ik heb dus kosten gemaakt: abonnement(380 euro), dubbele kosten, week reizen, persoonlijke ov, boete, postzegels en belkosten. Verder heeft het mij ook tijd gekost.
Als oplossing wil ik allereerst erkenning van het feit dat ik recht heb op mijn geld.
Ten tweede het terugstorten van de kosten, niet uit coulance, maar uit morele en wettelijke verplichting.
Ten derde een tegemoetkoming van de gemaakte kosten.
Ten vierde excuses voor de slechte service.
Met halve vergoedingen en slappe excuses ga ik niet akkoord.
